آزادی، ا.؛ جوان دولویی، غ.؛ حافظی مقدس، ن. و حسامی آذر، خ. 1388. ویژگیهای زمینشناسی، ژیوتکنیکی و ژیوفیزیکی گسل توس در شمال شهر مشهد. مجله فیزیک زمین و فضا. 4: 34-17.
بهنیافر، ا. و منصوری دانشور. م. 1388. پهنهبندی ارزیابی خطر زمین لغزهها در دامنههای شمال غربی زون بینالود (مطالعه موردی: حوزه کوهستانی شاندیز در شمال غرب شهرستان مشهد). فصلنامه چشمانداز جغرافیایی. 5: 45-23.
جباریان امیری، ب. 1377. ارزیابی آثار زیست محیطی سد برق آبی امیرکبیر بر محیط زیست با بکارگیری مدل تخریب محیطزیست. فصلنامه انرژی ایران. 5: 17-27.
جباریان امیری، ب. 1377. معرفی یک روش عینیتگرا برای تعیین آسیبپذیری اکولوژیکی اکوسیستمها. مجله محیط شناسی. 21 و 22: 68-57.
جهانی، م. و نوعی، ف. 1386. بررسی عوامل مؤثر بر مهاجرتهای روستا-شهری دهستان طرقبه. مجله علوم جغرافیایی. (7 و 8): 141-124.
چمنی، ع.؛ مخدوم، م.؛ خراسانی، ن.؛ جعفری، م. و چراغچی، م. 1384. ارزیابی آثار توسعه بر محیط زیست استان همدان با کاربرد مدل تخریب. محیط شناسی. 37: 35ـ44.
سعیدی، ع. و سلطانی مقدس، ر. 1392. نقش خانههای دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی (مورد: ناحیه بینالود خراسان رضوی). مجله جغرافیا. 36: 53-33.
شکور، ع.؛ باسط قریشی، م.؛ لشکری، م. و جعفری، م. 1390. ارزیابی و سنجش پایداری گردشگری در بهشت گمشده بوان ممسنی با استفاده از مدل رد پای اکولوژیک، فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی، 3: 67-57
علیزاده، ک. 1382. آثار حضور گردشگران بر منابع محیط زیستی (مورد: بخش طرقبه در شهرستان مشهد). مجله پژوهشهای جغرافیایی. 44: 70-55.
علیقلیزاده فیروزجانی، ن.؛ بدری، ع. و فرجی سبکبار، ح. 1386. نگرش جامعه میزبان به آثار محیطی و اقتصادی گردشگری در نواحی روستایی: مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان نوشهر، فصلنامه روستا و توسعه، 1: 22-1.
غفاری، ر. 1386. گردشگری و توسعه پایدار شهری. فصلنامه سپهر. 63: 34-29.
قنادان، آ.؛ الماسیان، م.؛ قایمی، ف. و نادری، ن. 1388. تحلیل ساختاری ناحیه جنوب مشهد با نگرشی ویژه بر سیستم گسلی سنگبست – شاندیز. فصلنامه زمین. 1: 106-97.
مخدوم، م. و منصوری، م. 1378. بررسی و شناخت آثار توسعه بر محیطزیست استان هرمزگان به روش مدل تخریب. مجله محیط شناسی. 23: 57-49.
یارعلی، ن.؛ سلطانی، ع.؛ جعفری، ع.؛ مافی غلامی، د. و محمودی، م. 1389. ارزیابی اثرهای محیطزیستی توسعه (EIA) بر منطقه حفاظت شده اشترانکوه با استفاده از مدل تخریب. مجله پژوهشهای محیطزیست. 1: 22-13.
یزدیان، ف.؛ فقیه نصیری، ل. و کیاپاشا، خ. 1391. بررسی آثار محیطزیستی گردشگری بر جنگل نمکآبرود با کاربرد مدل تخریب. مجله جنگل ایران. 2: 121-113.
Bruhn-Tysk, S. & Eklund, M. 2002. Environmental impact assessment: a tool for sustainable development? a case study of biofuelled energy plants in Sweden, Environmental Impact Assessment Review, 22: 129-144.
Connell, J.; Page. S. & Bentley, T. 2009. Towards sustainable tourism planning in New Zealand: Monitoring local government planning under the Resource Management Act. Journal of Tourism management, 30: 867-877.
Diamantis, D. & Ladkin, A. 1999. The links between sustainable tourism and ecotourism: a definition and operational perspective. Journal of Tourism Studies, 10 (2 :(35-46.
Golusin, M.; Munitlak Ivanovic, O. & Teodorovic, N. 2011. The review of the achieved degree of sustainable development in South Eastern Europe-The use of linear regression method, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 15: 766-772.
Jay, S.; jones, C.; Slinn, P.; & Wood, CH. 2007. Environmental impact assessment: Retrospect and prospect, Environmental Impact Assessment Review, 27: 287-300.
Liu, J. C.; Sheldon, P. J. & Var, T. 1987. Resident perception of the environmental impact of tourism, Journal of tourism research, 14: 17-37.
Logar, I. 2010. Sustainable tourism management in Crikvenica, Croatia: An assessment of policy instruments, Journal of Tourism management, 31: 125-135.
Momtaz, S. 2002. Environmental impact assessment in Bangladesh: A critical review. Environmental Impact Assessment, 22: 163-179.
Torres-Delgado, A. & López Palomeque, F. 2012. The growth and spread of the concept of sustainable tourism: The contribution of institutional initiatives to tourism policy, Journal of Tourism management perspectives, 4: 1-10.
World Bank, 1997. World Development Report 1997: the State in a Changing World, Oxford, Oxford University Press.