@article { author = {Hemami, Mahmoud-Reza}, title = {Diversity and Pattern of Wildlife Roadkills in Golestan National Park}, journal = {Environmental Researches}, volume = {7}, number = {14}, pages = {215-224}, year = {2017}, publisher = {}, issn = {2008-9597}, eissn = {2008-9590}, doi = {}, abstract = {The negative impacts of roads on biodiversity have been of great concern both at national and international levels. Very few studies, however, have examined the effects of road network on wildlife in Iran. The Tehran-Mashhad highway which passes through the Golestan National Park has particularly been of environmental concern in recent years. We studied the temporal pattern of wildlife collisions in Golestan National Park and determined the vulnerable vertebrate groups to traffic accidents. From March 2005 to June 2011, we recorded a total of 588 roadkills from 33 vertebrate species of 14 families and 10 orders. The mean number of roadkills was significantly higher in large herbivores, medium-sized carnivores and birds compared to other vertebrate groups. Six taxa including Wild boar (Sus scrofa), golden jackal (Canis aureus), owls (Strigidae), Corvids (Corvidae), common fox (Vulpes vulpes), and Indian porcupine (Hystrix indica) were more prone to collisions and accounted for 81% of all roadkills. Mean number of fatalities did not significantly differ between different months. No seasonality was observed in roadkills of high-fatality vertebrate groups. Seasonal changes in behaviour of these vertebrates may have been responsible for the minor differences in mean number of roadkills among species and seasons.}, keywords = {Tehran-Mashhad Highway,Golestan National Park,Wildlife Roadkills,Carnivores,Herbivores,Birds,Road}, title_fa = {بررسی تنوع و الگوی تلفات جاده‌ای حیات‌وحش در پارک ملی گلستان}, abstract_fa = {تصادفات جاده‌ای یکی از پیامدهای مخرب توسعه انسانی بر زیستگاه‌های حیات‌وحش می‌باشند. افزایش خطوط جاده‌ای و عبور آنها ازدرون زیستگاه‌های حیات‌وحش به یکی از عوامل تهدیدکننده جمعیت‌های گونه‌‌های حیات‌وحش تبدیل شده است. شاهراه آسیایی تهران- مشهد که از میان پارک ملی گلستان عبور می‌کند، از جمله مهمترین جاده‌هایی است که آثار مخرب آن بر حیات‌وحش و انسان در کشور از گذشته تا کنون مطرح بوده است. در این مطالعه، با استفاده از ثبت تصادفات حیات‌وحش در پارک ملی گلستان در یک دوره شش ساله، الگوی زمانی تصادفات جاده‌ای حیات‌وحش بررسی شد. از ابتدای سال 1384 تا پایان خرداد 1390، در مجموع تعداد 588 تصادف ثبت شده است که در آن 33 گونه جانوری متعلق به 14 خانواده و 10 راسته شناسایی شد. نتایج نشان داد که میانگین تعداد تصادفات در علف‌خواران بزرگ جثه، گوشت‌خواران متوسط جثه و پرندگان به طور بسیار معنی‌داری از سایر گروه‌های جانوری بیشتر است. بیشترین تعداد تلفات به ترتیب مربوط به گراز (Sus scrofa)، شغال (Canis aureus)، انواع جغد (Strigidae)، کلاغ (Corvidae)، روباه (Vulpes vulpes) و تشی Hystrix)(indica بود که بیش از 81% تصادفات ثبت شده را شامل می‌شود. متوسط تعداد تصادفات بین ماه‌های مختلف سال تفاوت معنی‌داری نداشت. علاوه بر این، تغییرات فصلی در الگوی تصادفات جاده‌ای حیات‌وحش (شش گونه دارای بیشترین تعداد تلفات جاده‌ای) مشاهده نشد. تفاوت اندک در میانگین تلفات جاده‌ای بین گونه‌ها و فصول ممکن است به تغییرات فصلی در الگوهای رفتاری آنها ارتباط داشته باشد.}, keywords_fa = {شاهراه آسیایی تهران- مشهد,پارک ملی گلستان,تصادفات حیات وحش,گوشت‌خواران,علف‌خواران,پرندگان,جاده}, url = {https://www.iraneiap.ir/article_45252.html}, eprint = {https://www.iraneiap.ir/article_45252_2bdb6a479eda6b1992c4b1f83a1dd274.pdf} }