انجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201The Landscape Visual Management Guidelines in
Khoor Highway Park in South Khorasan Provinceراهبردهای مدیریت بصری منظر در محدوده پارک میانراهی خور و اطراف آن در استان خراسانجنوبی11213053FAسید محمدرضا خلیلنژاد٭عضو هیأت علمی دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه بیرجندبهناز امینزادهعضو هیأت علمی دانشکده شهرسازی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهرانJournal Article20160208Landscape as one of the important national resources, cultural and natural heritage that applauded its beauty and its visual characteristics, has a serious share in region identity and genius loci. The landscape has an important application in people enjoyment from natural and man-made environments. Also the landscape is causing the progress of financial and social aspects of regional development in the basis of sustainable development. This research is an effort to visual assessment of landscape of khoor highway park in desert area, 70 km. west of Birjand (the center of south khorasan province), which had been regarded as a desert park by Natural resources Organization. The method of gathering information is based on literature review and field study. Thus the visual assessment of landscape of khoor highway park was done in second phases. The first phase contains visual characteristics of landscape recognition and second phase contains landscape analysis and deduction. In this research, the check list and visual description and analysis techniques had been used to assess the characteristics of landscape types of khoor highway park. The most important achievement of this research is to assess the landscape of Khoor highway park, and researcher's proposals for landscape visual management guidelines, which entail conservation, rehabilitation, and transformationمنظر به عنوان یکی از منابع مهم ملی، میراث فرهنگی و طبیعی که زیباییاش تحسین میشود و خصوصیات بصری آن سهم مهمی در هویت ناحیه و حس مکان دارد، میتواند به لذت بردن مردم از محیط طبیعی و مصنوع اطرافش کمک کرده، سبب جذب سرمایهگذاری شده، به پیشرفتهای اقتصادی و اجتماعی منطقه کمک کرده و تنوع زیستی را افزایش دهد. مقاله حاضر به ارزیابی منظر محدوده طراحی پارک میانراهی خور و اطراف آن میپردازد. منطقه خور در فاصله 70 کیلومتری بیرجند (مرکز استان خراسانجنوبی) قرار گرفته و عرصه طرح به فاصله 5/139 متری از راه آسفالته بیرجند – طبس است. ارزیابی منظر محدوده طراحی پارک میانراهی خور و اطراف آن در دو مرحله انجام پذیرفته است. مرحله اول شامل شناخت ویژگیهای بصری منظر، مرحله دوم، تحلیل منظر و نتیجهگیری است. در تحقیق حاضر با استفاده از تکنیک چکلیست و توصیف و تحلیل بصری به این مهم پرداخته شده است. با توجه به شناخت و تحلیلهای انجامشده و معیارهای ارایه شده، ویژگیهای هر یک از تیپهای منظر موجود در محدوده طراحی پارک کویری در دشت خور ارزیابی شد. این مقاله با شناخت کیفیات زیبایی منظر منطقه، نیاز به مدیریت بصری منظر منطقه طرح را لازم دانسته، و با ارایه دلایلی برای مداخله در وضعیت موجود، راهبردهای مدیریت بصری منظر را در تیپهای مختلف منظر منطقه طرح مشخص میکندhttps://www.iraneiap.ir/article_13053_0dfeac622c4e1cec773b694094750248.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Landscape Quality Appraisal from Look Outs for
Ecotourism Land Use
(Case study: Patom District of Kheyrud Forest)تعیین کیفیت منظر و نقاط چشمانداز به منظور کاربری اکوتوریسم (مطالعه موردی: بخش پاتم جنگل خیرود)132013054FAعلی جهانی٭دانشجوی دکتری جنگلداری دانشکده منابعطبیعی دانشگاه تهرانمجید مخدوماستاد گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابعطبیعی دانشگاه تهرانجهانگیر فقهیدانشیار گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابعطبیعی دانشگاه تهرانوحید اعتماداستادیار گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابعطبیعی دانشگاه تهرانJournal Article20101018One types of tourism that is the most compatible with sustainable development, is ecotourism. The main willingness of ecotourism is based on the quality of nature and its attractiveness. The study area is Patom district of Kheyrud research- educational forest of the Faculty of Natural Resources of University of Tehran. In this research, after preparing the environmental units tables of characteristics of Patom district, the units were classified from the highest diversity of components to the least as superb, common and poor areas, respectively. Then, scenic points and its azimuth were determined by field studies in first class or superb landscapes. Totally, 18 lookouts, landscape and their scenic views were selected in the Patom district. These scenic landscapes provide alternatives for road construction, designing of forest recreation areas, trails and other ecotourismic facilities and amenities.
یکی از انواع جهانگردی که بیشترین همخوانی و هماهنگی را با توسعه پایدار میتواند داشته باشد، اکوتوریسم یا طبیعتگردی است. گرایش اصلی اکوتوریسم، طبیعت و جذابیتهای آن است. بنابراین در طراحی برای برنامهریزی توسعه، سیماسازی یا ساماندهی منظر برای حفظ منظرهای موجود و یافتن منظرههای زیبا و سپس جا نمایی موارد توسعه در میان نواحی خوشمنظره، ضروری است. منطقه مورد مطالعه بخش پاتم جنگل آموزشی و پژوهشی دانشکده منابعطبیعی دانشگاه تهران است که به جنگل خیرود موسوم است. در این تحقیق پس از تهیه جداول یگانهای محیطزیستی بخش پاتم، یگانها از بیشترین به کمترین گوناگونی و تنوع به ترتیب به عنوان مناطق ممتاز، معمولی و ضعیف انتخاب شدند. سپس با مطالعات میدانی در میان طبقه اول یا منظر ممتاز، نقاط خوش منظره و آزیموت هر کدام از این مناطق تهیه شد. در این پژوهش بهطورکلی 18 نقطه چشمانداز، منظر و منظرههای آن در بخش پاتم نهایی شد. این نقاط خوش منظره خود گزینههای دیگری را نیز برای مسیرهای جادهسازی، طراحی- مهندسی تفرجگاههای جنگلی، مسیرهای پیادهروی و سایر امکانات و تسهیلات اکوتوریستی با توجه به برخی از اصول مربوط به تعداد و اندازه تفرجگر، تأسیسات و تسهیلات فراهم میآورند.https://www.iraneiap.ir/article_13054_14699c33862f9b554412d0ef72b6f5ae.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Assessing the Impacts of Tehran- Mashhad Asian Highway on Bird Community in Golestan National Parkارزیابی اثرات بزرگراه آسیایی تهران- مشهد بر جامعه پرندگان در پارک ملی گلستان213413055FA٭ حسین وارسته مرادیاستادیار گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانJournal Article20110115Road networks extend their impacts on the surrounding habitats along a variable distance, affecting birds living in natural environments. This study identified the threshold distances upon which a road, located across Golestan National Park, altered the abundance patterns of the native avifauna. Species diversity indices, bird density, and association of birds with environmental variables which are potentially sensitive to human disturbances were studied by distance sampling method and ordination procedure. Birds and environmental variables were detected within a 25 m radius of each of 180 sampling points. To determine the bird species density and association between environmental variables and bird community in different distances from the road, distance sampling method and canonical correspondence analysis was performed, respectively. Nearby road affected the species diversity and distribution of birds in the study region. The effect of road was variably negative, although threshold distances to roads varied among different groups of bird species. The bird community of some species such as woodpeckers, nuthatches, thrushes, wood pigeon, wren, and treecreeper was the most sensitive group to the influences from nearby road. Moreover, the most significant impacts of road on bird community occurred within 500 m of the road edge to the forest interior. The second group, including tit species, showed higher resilience to deleterious influences from nearby road. It would be desirable not to build new road developments within the fragmented area of this region, because their existence would add negative effects on the native bird fauna (e.g. on woodpeckers as umbrella species), considering the buffer distances, particularly 500 m from roads which demonstrate the most significant impactsتأثیر شبکههای جادهای در فواصل متفاوتی بر روی زیستگاههای مجاور امتداد داشته و زندگی پرندگان را در محیطهای طبیعی متاثر میسازد. این مطالعه فواصل آستانهای را که جاده ضمن عبور از میان پارک ملی گلستان میتواند الگوهای فراوانی پرندگان بومی را تغییر دهد، مشخص نمود. شاخصهای تنوع گونهای، تراکم و همباشی پرندگان با متغیرهای محیطزیستی، که بهطور بالقوه در مقابل تخریب بشری حساس است، با استفاده از روش نمونهبرداری مسافتی و روش رجبندی مورد مطالعه قرار گرفت. پرندگان و متغیرهای محیطزیستی به فاصله شعاعی 25 متری از هر یک از 180 نقطه نمونهبرداری بررسی شد. برای تعیین تراکم پرندگان و همباشی جامعه پرندگان با متغیرهای محیط زیستی در فواصل مختلف از جاده، به ترتیب از نمونه برداری فاصلهای و تجزیه و تحلیل تطبیقی متعارف استفاده شد. نزدیکی به جاده، تنوع گونهای و توزیع پرندگان را در منطقه مورد مطالعه تحت تأثیر قرار داد. بر رویهم، تأثیر جاده منفی بود هرچند فواصل آستانهای تا جاده در میان گروههای مختلف پرندگان متفاوت بود. جامعه پرندگان متشکل از برخی گونهها نظیر دارکوبها، کمرکولیها، توکاها، کبوتر جنگلی، الیکایی و دارخزک (گروه اول) حساسترین گروه نسبت به مجاورت با جاده بودند. بعلاوه، بارزترین تأثیر جاده روی جامعه پرندگان در فاصله 500 متری از حاشیه جاده به سمت مرکز جنگل اتقاق افتاد. گروه دوم، مشتمل بر چرخریسکها، مقاومت بیشتری در مقابل آثار سوء مجاورت با جاده از خود نشان دادند. توصیه میشود تا از احداث جادههای جدید درون منطقه چندپاره شده این ناحیه ممانعت به عمل آید، چراکه با در نظر گرفتن فواصل ضربهگیر (500 متر از حاشیه جاده) که بیشترین آثار چشمگیر را روی پرندگان دارد، وجود چنین جادههایی تأثیرات منفی بیشتری روی پرندگان بومی (مثلا روی دارکوبها برای گونههای چتر) خواهد داشت.https://www.iraneiap.ir/article_13055_d9aa15bf2554b60e6f062dc2f59d415c.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Methodological Concern of Scale in Environmental Studiesبررسی روششناختی مقیاس در مطالعات محیطی354813056FAارشک حلی ساز٭دانشجوی دکترای آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، گروه احیای مناطق خشک و کوهستانیحسین آذرنیونددانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران،گروه احیای مناطق خشک و کوهستانیموسی اکرمیدانشیار دانشکده الهیات و فلسفهی دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم و تحقیقاتمحمد مهدویاستاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، گروه احیای مناطق خشک و کوهستانیعلی اکبر مهرابیاستاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، گروه احیای مناطق خشک و کوهستانیJournal Article20101211Recently, the role of scale as one major restriction on nature recognition is hinted by many references. Accordingly, many experts attempt to explain it methodologically. On one hand, existing complex and complicated biological entities along with ambiguous methods and concepts of mechanical sciences measuring have caused the scale to remain as a crucial issue in ecology and environmental studies. On the other hand, emerging new technologies such as GIS and RS which access huge amount of data on the basis of scale, make fundamentally this issue as a significant subject of nature recognition, This methodological research is trying to explain the scale concept. Therefore, slope map as a principal element in environmental models, was chosen to assess the changes of outputs in terms of scale variety within Makhdum and Ahmadi Models, representative of environmental and watershed management models in Iran, respectively. For that reason, slope maps with two scales (25000 and 50000) and three pixel sizes (10, 20 and 50) were applied meanwhile, it is tried to obviate the misunderstanding which the scale was ignored by modeling process. So, four matrices were included and their changes were investigated by computation of covariance diagonal vector in each matrix. According to observational shifts that affected by scale and non-scale factors while consideration of GIS and RS development, we concluded that the attitude of environmental models must be explained regarding scale concept. Also, the importance of new concepts related to scale (such as pixel size) and concerning the designing and planning phases have been emphasized.
در سالهای اخیر، مقیاس بهعنوان یکی از موانع اصلی شناخت طبیعت در منابع متعدد مورد توجه قرارگرفته است. متخصصان از طریق روششناسیهای مختلف سعی در تبیین مفهوم مقیاس کردهاند. اما پیچیدگی پدیدههای زیستی از یک سو و ابهام مفاهیم و روشهای اندازهگیری در علوم مکانیکی باعث شده است که مقیاس همچنان بهعنوان مسئلهای کلیدی در بومشناسی باقی بماند. از طرفی دیگر، ورود فناوریهای جدیدی چون سامانه اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور که حجم زیادی از دادهها را در پایههای مقیاسی در دسترس قرار داده است، موجب شده است که مسئله مقیاس، در بطن و بنیان مطالعات شناخت طبیعت قرار گیرد. تحقیق روششناختی حاضر، سعی در تبیین مفهوم مقیاس کرده است. در نتیجه با انتخاب نقشه شیب که جزئی اساسی در مدلهای محیطی (مخدوم و احمدی) را تشکیل میدهد و با انتخاب دو مقیاس (25000 و 50000) و سه پیکسل سایز (10، 20 و 50)، تغییرات دادههای خروجی در جریان تغییرات مقیاسی پایش و سعی شده است این شائبه رفع شود که طراحی مدلها بدون توجه به مقیاس صورت بوده است. بنابراین، چهار گروه ماتریسی تشکیل شد و سپس به کمک محاسبه بردار قطری کوواریانس در هر ماتریس (برای درک حداکثر شباهتها)، این تغییرات بررسی شد. تغییرات زیاد مشاهده شده که تحت اثر مولفههای غیر از مقیاس (نسبت فاصله مکانی) بودند و نیز توجه به این نکته که مدلها در ساختار درکشان از طبیعت تفاوت دارند و این ساختار را در مقیاس مخصوص به خودشان پیریزی میکنند و با در نظر گرفتن گسترش فناوریهای سامانه اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور که حجم زیادی از دادههای در مقیاسهای متفاوت را در دسترس قرار میدهد، نتیجه گرفته شد که لازم است موضع مدلهای محیطی در قبال مقیاس تبیین شود. همچنین به دلیل اهمیت توجه به مفاهیم جدید برآمده از مقیاس (مثل پیکسل سایز) و حضور پررنگ سامانه اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور در مدلهای محیطی، به منظور کارایی مدلهای محیطی، بر مراحل طراحی و طرحریزی تصمیم گیری، تأکیدشده است.
https://www.iraneiap.ir/article_13056_5d9acf38ddbdbc6e1560597143c95c38.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Feasibility of Combining Two Issues “Environmental Impact Assessment” and "Ecosystem Services Valuation” in Iranامکان سنجی تلفیق دو مقوله ارزیابی آثار توسعه و ارزشگذاری خدمات اکوسیستمی در ایران496413057FAنغمه مبرقعی٭استادیاران گروه برنامه ریزی و طراحی محیط پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتیشهیندخت برقجلوهاستادیاران گروه برنامه ریزی و طراحی محیط پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتیJournal Article20160208Despite of fifteen years old legislation of Environmental Impact Assessment (EIA) in Iran, investigations show that there are some kinds of shortcoming in the effectiveness and efficiency of these assessments. Although some of these failures were attributed by weakness in the administrative structure, but methodological shortcomings and lack of transparency had an effective role in the these problems. One of the main reasons for this lack of transparency is qualitative criteria for EIA that caused the impossibility of entering the environmental damage inflicted by developments, to the economic cost- benefit analysis. Despite progress made in developing EIA and Ecosystem Services Valuation techniques, different views and methods applied in these two fields of knowledge have led to separate results. In this study the possibility of combining these two processes has been investigated in order to increase the effectiveness of the EIA. Studies show that it is possible to integrate ecosystem services valuation in by applying the changes in EIA Terms of Reference. In fact, with quantitative assessment of the impacts, and choosing the appropriate valuation methods, estimation of the amount of damages to selected ecosystem services would be possible. To develop the TOR, 38 surveys have been completed by EIA expert in Iran. Results shows that the main reasons for EIA shortcoming are “lack of appropriate administrative structure, qualitative criteria of assessment and shortcoming in access to the information”. All experts believed that including the ecosystem services valuation in EIA process, will increase its effectiveness. The most appropriate stage in EIA process for valuation is assessment stage and the most appropriate level for valuation is scheming in experts’ views. The main shortcoming facing the economic valuation of the environment is the lack of specialists in this field. At the end a model has been suggested for Economic Environmental Impact Assessment (EEIA) and some suggestions is presented to provide the necessary backgrounds for implementation and realization of this integration.با وجود گذشت بیش از پانزده سال از تصویب قانون ارزیابی پیامدهای ناشی از توسعه بر محیطزیست درایران، بررسیها حاکی از وجود ضعف در اثر بخشی و کارایی این ارزیابیهاست. گرچه برخی ازاین نارساییها را میتوان به ضعف در ساختار اداری و اجرایی نسبت داد، اما کاستیهای روش شناختی، عدم شفافیت و قطعیت گزارشها نیز نقش مؤثری در بروز این مشکلات داراست. یکی از مهمترین دلایل این عدم شفافیت، کیفی بودن معیارهای ارزیابی و عدم امکان وارد نمودن خسارتهای تحمیل شده به محیطزیست در تحلیلهای اقتصادی پروژه است.
با وجود پیشرفتهای صورت گرفته در روشهای ارزیابی آثار توسعه بر محیطزیست و همچنین ارزشگذاری اقتصادی خدمات اکوسیستمی در جهان، جدایی دیدگاهها و روشهای بهکار گرفته شده در این دو زمینه از دانش، موجب شده تا برخلاف تواناییهایی که هر یک در اعتلای دیگری داراست، ارزیابی آثار توسعه و ارزشگذاری خدمات اکوسیستمی، هر یک به گونهای مستقل توسعه و تکامل یابند.
در پژوهش حاضر، امکان تلفیق این دو فرایند در راستای افزایش اثر بخشی گزارشهای ارزیابی، از دو روش مورد واکاوی قرار گرفته است. روش اول مبتنی بر مقایسه تطبیقی دو فرایند ارزیابی پیامدهای محیطزیست و ارزشگذاری خدمات اکوسیستمیاست. بررسیها نشان میدهد که وجود گامهای مشترک دراین دو فرایند، این امکان را فراهم میسازد تا با اعمال تغییراتی در شرح خدمات EIA، امکان ادغام ارزشگذاری اقتصادی خدمات اکوسیستمی در آن فراهم گردد. در واقع، با سنجش کمی پیامدها و انتخاب روش ارزشگذاری مناسب، براورد میزان خسارتهای وارده به خدمات اکوسیستمی منتخب بر اثر توسعه امکان پذیر میگردد. در روش دوم، با نظرسنجی از کارشناسان و صاحبنظران ارزیابی پیامدهای توسعه در کشور، علل ناکامی EIA در ایران و چگونگی تحقق این تلفیق، مورد سوال قرار گرفت. نتایج نشان میدهد، مهمترین علت عدم دستیابی EIA به اهداف مورد نظر در ایران از دید کارشناسان به ترتیب عدم برخورداری از ساختار اجرایی مناسب، کیفی بودن معیار ارزیابی و عدم دسترسی به اطلاعات مورد نیاز است. کلیه کارشناسان معتقد بودند که ورود ارزشگذاری اقتصادی در فرایند EIA، منجر به افزایش اثر بخشی آن خواهد شد. همچنین مناسبترین مرحله برای انجام ارزشگذاری در فرایند EIA، مرحله ارزیابی و مناسبترین سطح برای این امر، سطح طرحریزی معرفی شده است. مهمترین مانع پیش رو در ارزشگذاری اقتصادی محیطزیست در ایران نیز از دید کارشناسان، عدم دسترسی به متخصصان لازم در این زمینه اعلام گردیده است. در پایان الگوی پیشنهادی به منظور انجام ارزیابی اقتصادی پیامدهای محیطزیست و پیشنهادهای در جهت تامین بستر لازم برای عملی شدناین تلفیق ارایه شده است.https://www.iraneiap.ir/article_13057_90868c520f5f1f1c2355a27b700f6886.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Recreational Optimized Management Plan, a Tool to
apply Carrying Capacity Concept in
Sustainable Management of Recreational Areas.برنامه مدیریت بهینه تفرجی، ابزاری جهت کاربرد مفهوم ظرفیت برد در مدیریت پایدار مناطق تفرجی657613058FAکامران شایسته٭دانش آموخته دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشگاه تهرانمجید مخدوماستاد دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهراناحمد رضا یاوریدانشیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهرانمرتضی شریفیمدرس دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهرانحمیدرضا جعفری جعفریدانشیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهرانJournal Article20100831Increasing recreational use of natural areas can harm both the environmental resources and the quality of the visitor experience. Determining how much recreational use can ultimately be accepted in a natural area is often addressed through the concept of carrying capacity. It is a useful concept for environmental and resource management and the interaction of human activities with the environment. Different approaches to recreational carrying capacity analysis, along with other techniques for evaluation of land resources have been developed and applied in different recreational regions all around the world, and all of them rely on formulation of indicators and standards of quality of environmental resources and the visitor experience. This paper explains the concept of carrying capacity, compares different approaches and models concerning recreational carrying capacity and then presents the Recreational Optimized Management Plan framework and its components to be used in natural areas of Iran, including a program of research designed to help to achieve a sustainable management in recreational areas. The Framework based on three steps: Defining Management Strategy, Management Plan and Carrying Capacity Estimation.
افزایش میزان استفاده تفرجی از مناطق طبیعی هم بر منابع محیطزیستی آنها و هم بر کیفیت تجربهای که از حضور در طبیعت بهدست میآید، تأثیر میگذارد. تعیین اینکه چه میزان استفاده تفرجی از یک منطقه طبیعی قابل پذیرش است، براساس مفهوم ظرفیت برد مشخص میشود. تا کنون رویکردهای مختلفی در خصوص برآورد ظرفیت برد تفرجی ارایه شدهاند که همه آنها بر در نظر گرفتن نمایانهها و استانداردهای ارزیابی برای کیفیت منابع محیطزیستی و تجربه بازدیدکننده، تأکید دارند. در این نوشتار، پس از ارایه مفهوم ظرفیت برد و مقایسه مدلهای مختلفی که در زمینه ظرفیت برد تفرجی ارایه شدهاند، رویکرد جدید برنامه مدیریت بهینه تفرجی و اجزای آن بهعنوان چارچوبی کلی جهت استفاده در نواحی تفرجی معرفی میشود. این رویکرد، ضمن بهرهگیری از نقاط قوت برنامههای موجود از جمله انجام ارزیابی نشانزدهای اکولوژیکی فرصتهای تفرجی موجود یا مدنظر در منطقه و همچنین توجه به مراحل توالی اکولوژیکی اکوسیستمهای کلیدی، برنامه مطالعاتی و تحقیقاتی را جهت رسیدن به یک مدیریت پایدار در نواحی تفرجی، در قالب سه گام تبیین استراتژی مدیریت، تدوین برنامه مدیریتی و برآورد ظرفیت برد تفرجی ارایه میدهد.https://www.iraneiap.ir/article_13058_473513e64283fb4d54a12816dae4da38.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Urban Land Use Evaluation Based On Earthquake Risksارزیابی کاربری زمین شهری با توجه به خطرات زلزله (نمونه موردی: ناحیه 4، منطقه 20)778613059FAصنم آفریدی٭دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزویناسماعیل صالحیاستادیار دانشکده محیطزیست، دانشگاه تهرانمهران سید رزاقیاستادیار دانشکده عمران و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوینJournal Article20160208Many megacities in the world are located in highly seismically active regions, including Tehran, the national capital of IRAN. Technical and historical studies shows that ruinous earthquakes across the REI fault have lead to casualties and critical damages. Therefore the safety of human settlements and environmental risk factor analysis from the view of land use planning is an important issue in such urban prone areas.
This research aimed to find out how land use planning can be applied as long term proactive approach in reducing the seismic vulnerability of seismically challenged cities as Tehran. Hence by the use of RADIUS, software for hazard evaluation and damage assessment, and geographical information system (GIS) ,urban land use in case study (region 20, district 4 of Tehran municipality) was evaluated with regard to earthquake risks and suggestions as cohering approach in seismically challenged magecities were presented. By selecting earthquake scenario, earthquake risks evaluation can be conducted. In this research, parameters of scenarios selected according to geological studies and historical records.مطالعات تکنیکی و تاریخی زلزله در ایران نشان میدهد که زلزلههای ویرانگر بهویژه در راستای گسل ری، در موارد بسیاری سبب خرابیها و کشته شدن صدها و گاهی نیز هزاران نفر شده است. مخاطرات زلزله نهتنها به دلیل تأثیرپذیری مستقیم شهر نسبت به زلزله احتمالی است، بلکه بهدلیل رشد جمعیت و توسعه شهری، غیر قابل کاهش میباشد. بنابراین، ایمنی سکونتگاهها در نواحی زلزلهخیز و لزوم ارزیابی عوامل خطرزای محیطی از دیدگاه کاربری زمین، بیش از پیش ضرورت مییابد. بسیاری از کلانشهرهای دنیا مانند تهران (پایخت ایران) در مناطق با خطرپذیری لرزهای بالا واقع شدهاند. در این راستا، پژوهش حاضر در پی آن است که با هدف پیشگیری و تابآوری در برابر زلزله، به ارزیابی کاربری زمین پرداخته و استراتژی برنامهریزی کاربری زمین در معرض خطر را بهعنوان رویکرد بلند مدت کاهش آسیبپذیری لرزهای و تابآوری در کلانشهرها و نمونه موردی (ناحیه 4 منطقه 20 شهرداری تهران نشان دهد. بنابراین، با بررسی، ارزیابی و تحلیل کیفی کاربریها در محدوده مورد مطالعه ناحیه 4 منطقه 20 شهرداری تهران) و با استفاده از نرمافزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) براساس اصول و معیارهای برنامهریزی، پیشنهادهایی بهعنوان رویکرد منسجم شهرهای زلزلهخیز انجام میشود. نرمافزار RADIUS، هم در ارزیابی مخاطرات لرزهای و هم در ارزیابی آسیبهای آن مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این ارزیابی نرمافزاری، نقش مؤثری در پیشبینی برنامههای مدیریتی و شهری در کاهش آسیبها و تلفات دارد.https://www.iraneiap.ir/article_13059_ade6a1d9b7e6350ce052ca35aef06967.pdfانجمن ارزیابی محیط زیست ایرانپژوهش های محیط زیست2008-95972320120201Crop Type Mapping in Qazvin by Using
Multi- Temporal Satellite Images: IRSC-LISSIII DATAبرآورد سطح زیر کشت محصول در استان قزوین با به کارگیری تصاویر چند زمانه IRS-LISS III879613060FAنادیا عباس زاده تهرانی٭دکترای برنامهریزی محیط زیستمحمدرضا بهشتی فرکارشناس ارشد سنجش از دور، سرپرست اداره توسعه کاربری و استانداردسازی، سازمان فضایی ایران، محمد مربیکارشناس ارشد سنجش از دور، سازمان فضایی ایرانJournal Article20160208In order to address global problems to food security, regional and national planners use multidisciplinary decision support systems for monitoring the agricultural production; Recent development in remote sensing and GIS techniques for land use evaluation can play an effective role in sustainable land use planning.
Crop type mapping is important for a number of reasons. Spatial information on distribution and extent of agricultural production is a significant aspect to generate spatial agricultural statistics. Crop type maps are created by national and local authorities and regional agricultural boards to prepare an inventory of what was grown in certain areas. This serves the purpose of predicting grain supplies, collecting crop production statistics, mapping soil productivity, assessment of crop damage due to draught. This study is based on the observation that there is a serious need to form accurate and timely information on crop area information particularly strategic crop as wheat at national level. Main objective in this research was to map wheat planting area which is the most dominant crop in Qazvin province.According to classification result of imagery taken on 5-May-2003 three different crops of wheat, barley and hay were classified as one class due to very similar spectral reflectance. Therefore the three dominant crops in the area (Wheat, barley, hay) were separated from other land uses. According to crop calendar of the study area most irrigated barley in the area are being harvested within late June, so infra- red reflectance in the next images represent irrigated wheat and some hay.Wheat has been harvested in early August so infra-red reflectance in imagery of early August represent hay. Therefore harvested wheat area may be calculated from this image.This kind of information can play an important role in environmental researches and spatial planning studiesرشد فزاینده جمعیت و به تبع آن کمبود منابع در دسترس جهت رفع نیازهای اساسی انسانها، لزوم مدیریت و برنامهریزی صحیح فعالیتهای کشاورزی در مقیاس محلی و منطقهای را نمایانمیسازد که دستیابی به آن، نیازمند کسب آگاهی از توزیع انواع محصولات کشاورزی و سطح زیر کشت آنها میباشد. در طی سالها، چگونگی برآورد سطح زیر کشت محصولات عمده نظیر گندم و جو، همواره مورد بحث کارشناسان بوده است. هدف از این تحقیق، برآورد سطح زیرکشت محصول گندم با بهکارگیری فناوری سنجش از دور در استان قزوین میباشد. بهدلیل وجود محصولات زراعی متنوع با زمان برداشت متفاوت در استان قزوین، لازم است از دادههای چندزمانه ماهوارهای جهت تفکیک محصول استفاده کرد. در این مطالعه، اساس کار بر استفاده از تصاویر چند زمانه(1) ماهواره IRS و سنجنده LISSIII استوار است. جهت تفکیک محصول در این مطالعه، از تلفیق طبقهبندی نظارت شده و تصحیح بصری استفاده شده است. نمونههای تعلیمی(2) با پیمایش منطقه و به یاری سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) طی بازدیدهای زمینی انتخاب شدهاند. از آنجا که در این مطالعه، برآورد مساحت اراضی زیرکشت محصول گندم در استان قزوین، با بهرهگیری از فناوری سنجش ازدور و تصاویر چندزمانه ماهواره IRS، صورت گرفته، نتایج آن با آمارهای ارایه شده مربوط به سال زراعی مورد مطالعه 82- 81 توسط وزارت جهاد کشاورزی، مورد مقایسه قرار گرفته است که تفاوت یا کاهش 25 درصدی در برآورد مساحت زمینهای تحت کشت گندم آبی و کاهش 14 درصدی در مساحت زمینهای تحت کشت گندم دیم را نشان میدهد. با توجه به محاسبه خطای طبقهبندی موجود، از نتایج حاصل از برآورد سطح زیر کشت گندم در استان قزوین بر میآید که تجزیه و تحلیل دادههای تکراری سنجندههای چند باندی، نتایج به نسبت قابل قبولی در این قبیل مطالعات داردhttps://www.iraneiap.ir/article_13060_17209504d0509415529d1196d4540cf4.pdf