TY - JOUR ID - 134036 TI - تحلیل الگوی پراکنش و فشردگی فرم شهری با رویکرد فرم شهری پایدار در کلانشهرها (مطالعه موردی: کلانشهر تبریز) JO - پژوهش های محیط زیست JA - EIAP LA - fa SN - 2008-9597 AU - غلامحسینی, رحیم AU - قربانی, رسول AU - اصغری زمانی, اکبر AD - استاد گروه جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری دانشگاه تبریز، ایران AD - دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری دانشگاه تبریز، ایران AD - دکتری جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری دانشگاه تبریز، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 11 IS - 22 SP - 15 EP - 26 KW - فرم شهری KW - پراکنش شهری KW - هلدرن KW - آنتروپی شانون KW - ضریب جینی KW - تبریز DO - N2 - در پی افزایش جمعیت شهرنشین و بروز بحران‌های محیط‌زیست و ناپایداری‌های محیطی در شهرها، یکی از موارد اساسی در راستای نیل به توسعه شهری پایدار، شناخت فرم شهری و تلاش برای دستیابی به فرم پایدار است. از همین رو هدف پژوهش حاضر بررسی انواع فرم‌های شهری و رابطه آن با مفاهیم پایداری و ساماندهی الگوی توسعه، فرم شهری تبریز است. روش تحقیق حاضر، توصیفی تحلیلی با اهداف کاربردی است. داده‌‌های مورد نیاز ازطریق اسناد و سازمان‌‌های مختلف جمع‌‌آوری و با استفاده از مدل‌‌های آنتروپی شانون، هلدرن و ضریب جینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. مقدار مطلق آنتروپی کلانشهر تبریز در سال 1335 برابر با مقدار 3692/1 و مقدار نسبی آن حدود 7641/0 می‌باشد که در سال 1395 به ترتیب به 1951/2 و 9533/0 رسیده است. نزدیک بودن مقدار آنتروپی به مقدار حداکثر، نشانگر رشد پراکنده شهر است. در بررسی بی‌‌قوارگی شهر با استفاده از مدل هلدرن طی سال‌‌های 1335-1395، حدود 69 درصد از رشد فیزیکی شهر مربوط به رشد جمعیت و 31 درصد مربوط به رشد اسپرال بوده است که به کاهش تراکم ناخالص جمعیت و افزایش سرانه ناخالص زمین شهری منجر شده است و مقدار ضریب جینی برابر 005/0 می‌باشد که نشان می‌دهد رشد فیزیکی شهر به حالت پراکنش و دارای الگویی غیرمتراکم است.   UR - https://www.iraneiap.ir/article_134036.html L1 - https://www.iraneiap.ir/article_134036_55754cdbd3ce96f8f1d9740d273929af.pdf ER -