ایرجی، ف. و همامی، ر. 1390. ارزیابی روش‌های تصمیم گیری قطعی و فازی برای مکان یابی تفرج گسترده (مطالعه موردی: پناهگاه حیات وحش عباس آباد. مجله کاربرد سنجش ازدور و درعلوم منابع طبیعی. 2(1): 14ص.
اتابک، ق.؛ رضوانی، ع. و لاجوردی، م. 1392. توان‌های طبیعی جزیره هنگام درتوسعه فعالیت‌های اکوتوریستی، پایا نامه ارشد دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. 15ص.
کشوری، ب. و تیموری، پ. 1389. امکان سنجی گردشگری ساحلی، نمونه موردی: شهر بابلسر با استفاده ازسیستم اطلاعات جغرافیایی، فصنامه علمی پژوهشی جغرافیایی انسانی .2(4): 74ص.
ضیایی نژاد، ه.؛ پورخباز، ح. و فرخیان، ف. 1394. ارزیابی تناسب اراضی برای کاربری توریسم با استفاده از GIS (مطالعه موردی: منطقه تنگ سولک بهمیی، کهگیلویه و بویراحمد). مجله پژوهش‌های محیط‌زیست. 11(6): 99-108.
ثروتی، م. و اسلامی فرد، ص. 1389. نقش ویژگی‌های ژئومرفولوژیک و ساختاری برآمایش منطقه فسا با استفاده سیستم اطلاعات جغرافیایی . فصنامه علمی پژوهشی جغرافیایی انسانی. 2(3):77ص.
جوزی، ع.؛ رضایان، س. و خواه شهانی، ح. 1393. ارزیابی توان اکولوژیکی منطقه حفاظت شده شیمبار به منظوراستقرارکاربری گردشگری پایدار به روش تصمیم گیری چند معیاره. پایدار، توسعه و محیط زیست. 2(1): 53 ص.
جوزی، ع.؛ رضایان، س. و آقامیری، ک. 1391. ارزیابی توان محیط زیستی منطقه حفاظت شده ورجین به منظور استقرارکاربری گردشگری با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره مکانی. مجله علوم وتکنولوژی محیط زیست.14(1):11ص.
حسینی، م.؛ پورقاسمی، ح. و مرادی، ح. 1389. مدل سازی حفاظتی منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ با استفاده از منطق فازی، مجله علوم محیطی. 8(1): 86 ص.
پرهام، س.؛ صالحی، ا. و مقصودی، م. 1390. ارزیابی توان توسعه گردشگری استان اصفهان: روستای اشکاوند و مناطق اطراف آن. محیط‌زیست و توسعه. 2(4): 7-16.
حبیبی، ک.؛ تکیه خواه، م. و آزاد احمدی، م. 1391. ارزیابی توان گردشگری و برنامه‌ریزی شهری توسعه پایدار گردشگری نمونه موردی: پارک جنگلی آبیدار. فصنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری. 3(1): 14ص.
حسنی مهر، ص .و کوهی، ش. 1390. شناسایی توانمندی‌های بالقوه حوضه‌های رودخانه‌ای به عنوان مکان‌های مناسب طبیعت گردی مطالعه موردی: شفا رود گیلان. فصنامه جغرافیایی آمایش محیط. 13(1): 106 ص.
داوود خانی، ف.؛ قاسمی، ی. و شکروی، ن. 1391. تحلیل راهبردی توسعه گردشگری با تکیه بر پتانسیل اکولوژیکی دریاچه ارومیه. فصنامه علمی پژوهشی اکوبیولوژیکی تالاب، دانشگاه آزاداسلامی واحد اهواز3(12): 82 ص.
ضیایی، م.؛ بنی‌کمالی، س. و شریفی‌کیا، م. 1390. ارزیابی توان اکولوژیکی اولویت‌بندی پهنه‌های مستعد گردشگری (مطالعه موردی: شهرستان مینو دشت). مجله برنامه ریزی و آمایش فضا15(1): 109-128.
فیروز آبادی، ه. 1393. ارزیابی توان اکولوژیکی پارک ملی بمو برای کاربری گردشگری و ارایه راهکارهای برای توسعه این صنعت. اولین همایش ملی توریسم وگردشگری سبز .
قدیری، م.؛ سلمانی، م. و قصابی، م. 1393. ارزیابی توان توسعه گردشگری بیابان و تاثیر آن بر ابعاد اجتماعی و اقتصادی وکالبدی در سکونتگاه‌های روستایی (مورد مطالعه روستاهای شهرستان خور و بیابانک. نشریه علمی – پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی. 18(50): 281-304.
قدیمی، م.، ملکیان، م. و سفیانیان، ع. 1395. ارزیابی توان منطقه حفاظت شده قرخود برای گردشگری گسترده و متمرکز. جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای. 18(1): 68-53.
قدسی پور، ح. 1390. فرایند تحلیل سلسله مراتبی. دانشگاه صنعتی امیرکبیر. 7ص.
کفاش، ا. و یوسفی، م. 1393. بررسی تاثیر پوشش گیاهی درلانه گزینی سوسمار دم تیغی بین النهرین درمنطقه حفاظت شده میش داغ استان خوزستان، فصنامه علمی پژوهشی محیط زیست جانوری. 6(2): 106ص.
مومنی، م. 1393 . مباحث نوین تحقیق در عملیات. 18-20.
Aurger, P. 2000. Aggregation and emergence in ecological modeling. Eco. Model. 12.
Basnet, B.B.; Pan, A.A. & Raine, S.R. 2001.Selecting sites for animal west application using a raster GIS, Environmental management. 28:532.
Brans, J. P. & Vincke, P.H.1985 .A Preference Ranking Organization Method (The PROMETHEE Method for Multiple Criteria Decision-Making), Management Science. 6:643-656.
Cetin, M. 2015. Evaluation of the sustainable tourism potential of a protected area for landscape planning: a case study of the ancient city of Pompeipolis in Kastamonu. International Journal of Sustainable Development & World Ecology. 22(6): 490–495.
Duzgunes, E. & Demirel, O. 2013. Determining the tourism potential of the Altındere Valley National Park (Trabzon/Turkey) with respect to its conservation value, International Journal of Sustainable Development &world ecology. 20(4): 358–368.
Dodds, H.S. 2000. Pathways and paradigms for sustaining human communities.In: Lawrence R.J.Sustaining human settlement: A challenge for the new millennium, Great Britain: urban International press. 28.
Mamun, A. & Soumen, M .2012. A Methodology for Assessing Tourism Potential: Case Study Murshidabad District, West Bengal, India, International Journal of Scientific and Research Publications. 9(2):2250-3153.
Geneletti, D. & Duren, I.V.2008. Protected area zoning for conservation land use: A combination of spatial multi-criteria and multi objective evaluation-Landscape and urban planning. 85(2):97.
Tavana, M.; Behzadian, M.; Pirdasht, M. &Pirdashti, H. 2013. Prpmethee-gdss for oil and gas pipeline planning in the Caspian Sea basin, Journal of Energy Economics, 36: 716–728.
Tomezyk, A.M. 2011.A GIS assessment and modelling of environmental sensitivity of recreational trails: The case of Gorce National Park, Poland. 339–351.
Petrosillo, I.; Zurlini, G.; Corliano, M.E.; Zaccarelli, N. & Dadamo, M. 2007. Tourist perception of recreational environment and management in a marine protected area, Landscape and Urban Planning. 79(1): 29–37.
Yuji, M.2011. Site Suitability Evaluation for Ecotourism Using GIS & AHP: A Case Study of Surat Thani Province, Thailand, Procedia-Social and Behavioral Sciences. 269-278.
)
