Editor in chif

Document Type : Original Article

Author

Shahid Beheshti University

Abstract

انتشار این شماره از نشریه پژوهش‌های محیط‌زیست در پاییز و زمستان 1398 همزمان با آغاز شیوع بیماری همه‌گیر کوید 19 است. بیماری که به سرعت در جهان در حال انتشار است و کشورها یکی پس از دیگری قوانین و مقررات ویژه‌ای را برای کاهش ارتباطات اجتماعی، با هدف کنترل این ویروس همه‌گیر، وضع می‌نمایند. ویروسی که یک بار دیگر لزوم تبعیت انسان از قوانین طبیعت را گوشزد کرد و ترمزی بر توسعه لجام گسیخته بشر بود. هر چند شیوع این بیماری با درد و رنج بسیاری برای بشر همراه است اما کاهش حضور انسان در طبیعت و کاهش مداخله‌های انسانی مجالی بود تا طبیعت نفسی تازه کند، حیات‌وحش محیط آرامتری را تجربه کند و گیاهان و جانوران در سایه حضور کمرنگ‌تر انسان در طبیعت، آسیب کمتری ببینند. کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، بهبود کیفیت هوای شهرها وکند شدن روند شتابان گرمایش جهانی را می‌توان از دیگر مزایای دوران قرنطینه برای محیط‌زیست برشمرد.
در کنار این مزایا بیم آن می‌رود که با پایان یافتن این دوران بشر که همواره سودای رشد شتابان اقتصادی را در سر دارد، با سرعت بخشیدن به تولید، در صدد جبران عقب ماندگی‌ها برآید و دوباره نفس زمین به شماره افتد. از سوی دیگر ارزان شدن سوخت‌های فسیلی تهدیدی برای توسعه انرژی‌های نو خواهد بود و می‌تواند به توسعه صنایع مبتنی بر سوخت‌های فسیلی دامن زند. همچنین فزونی ورود شوینده‌ها و ضدعفونی کننده‌ها به طبیعت می‌تواند با تغییر در فلور طبیعی آب و خاک، تهدیدی برای طبیعت و تنوع‌زیستی به شمار آید.  به هر جهت امید است بشر بتواند از تجربه ناخوشایند شیوع بیماری کرونا در جهان، درس‌های مفیدی برای همگامی و همسویی بیشتر با طبیعت بردارد و با کاربست این تجربه‌ها راه را برای تحقق توسعه پایدار هموارتر سازد.

Keywords


Environment