The Study of Destructive Effects of Tourism in the Torghabeh– Shandiz County Using Degradation Model

Document Type : Original Article

Author

Department of Environment/ university of Tehran

Abstract

Growth and development of tourism, create economic, social, cultural and environmental impact in the host environment. Tourism in Torghabeh –Shandiz county due to the proximity to the metropolis in the city of Mashhad, benefiting from favorable weather and a beautiful landscape and pristine, in recent years has been growing strongly. So this study examines the consequences of tourism development has been done in this city that for this purpose degradation model was used. First the study area was partitioned into 94 cells, 1600 ha each and then Fourteen degradation factors were identified along with their intensity using land use map, field observations and expert views. So the determination of ecological susceptibility and Physiological density was determined and al cells were classified 3 categories: recommended for development, zones that require reconstruction, and cells hadn't development potential based on fuzzy theory.
So that destructive activity such as change and shed waste and rivers pollution in the region, are the main causes of destruction. Of the 94 cell, 21 cell due to faults and 16 cell due to being in the Binalood protected area, have no development potential. 46 cell are recommended for development in first to third priorities, these cells are in low physiological density area and 11 cell due to high physiological density and severity destructive agents has a high degradation coefficient and need to be reconstructed, and therefore any future development in this area, should be excluded.

Keywords

Main Subjects

References

آزادی، ا.؛ جوان دولویی، غ.؛ حافظی مقدس، ن. و حسامی آذر، خ. 1388. ویژگی‌های زمین‌شناسی، ژیوتکنیکی و ژیوفیزیکی گسل توس در شمال شهر مشهد. مجله فیزیک زمین و فضا. 4: 34-17.
بهنیافر، ا. و منصوری دانشور. م. 1388. پهنه‌بندی ارزیابی خطر زمین لغزه‌ها در دامنه‌های شمال غربی زون بینالود (مطالعه موردی: حوزه کوهستانی شاندیز در شمال غرب شهرستان مشهد). فصلنامه چشم‌انداز جغرافیایی. 5: 45-23.
جباریان امیری، ب. 1377. ارزیابی آثار زیست محیطی سد برق آبی امیرکبیر بر محیط زیست با بکارگیری مدل تخریب محیطزیست. فصلنامه انرژی ایران. 5: 17-27.
جباریان امیری، ب. 1377. معرفی یک روش عینیت‌گرا برای تعیین آسیب‌پذیری اکولوژیکی اکوسیستم‌ها. مجله محیط شناسی. 21 و 22: 68-57.
جهانی، م. و نوعی، ف. 1386. بررسی عوامل مؤثر بر مهاجرتهای روستا-شهری دهستان طرقبه. مجله علوم جغرافیایی. (7 و 8): 141-124.
چمنی، ع.؛ مخدوم، م.؛ خراسانی، ن.؛ جعفری، م. و چراغچی، م. 1384. ارزیابی آثار توسعه بر محیط زیست استان همدان با کاربرد مدل تخریب. محیط شناسی. 37: 35ـ44.
سعیدی، ع. و سلطانی مقدس، ر. 1392. نقش خانه‌های دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی (مورد: ناحیه بینالود خراسان رضوی). مجله جغرافیا. 36: 53-33.
شکور، ع.؛ باسط قریشی، م.؛ لشکری، م. و جعفری، م. 1390. ارزیابی و سنجش پایداری گردشگری در بهشت گمشده بوان ممسنی با استفاده از مدل رد پای اکولوژیک، فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی، 3: 67-57
علیزاده، ک. 1382. آثار حضور گردشگران بر منابع محیط زیستی (مورد: بخش طرقبه در شهرستان مشهد). مجله پژوهشهای جغرافیایی. 44: 70-55.
علیقلی‌زاده فیروزجانی، ن.؛ بدری، ع. و فرجی سبکبار، ح. 1386. نگرش جامعه میزبان به آثار محیطی و اقتصادی گردشگری در نواحی روستایی: مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان نوشهر، فصلنامه روستا و توسعه، 1: 22-1.
غفاری، ر. 1386. گردشگری و توسعه پایدار شهری. فصلنامه سپهر. 63: 34-29.
قنادان، آ.؛ الماسیان، م.؛ قایمی، ف. و نادری، ن. 1388. تحلیل ساختاری ناحیه جنوب مشهد با نگرشی ویژه بر سیستم گسلی سنگ‌بست – شاندیز. فصلنامه زمین. 1: 106-97.
مخدوم، م. و منصوری، م. 1378. بررسی و شناخت آثار توسعه بر محیط‌زیست استان هرمزگان به روش مدل تخریب. مجله محیط شناسی. 23: 57-49.
یارعلی، ن.؛ سلطانی، ع.؛ جعفری، ع.؛ مافی غلامی، د. و محمودی، م. 1389. ارزیابی اثرهای محیط‌زیستی توسعه (EIA) بر منطقه حفاظت شده اشترانکوه با استفاده از مدل تخریب. مجله پژوهشهای محیط‌زیست. 1: 22-13.
یزدیان، ف.؛ فقیه نصیری، ل. و کیاپاشا، خ. 1391. بررسی آثار محیط‌زیستی گردشگری بر جنگل نمک‌آبرود با کاربرد مدل تخریب. مجله جنگل ایران. 2: 121-113.
Bruhn-Tysk, S. & Eklund, M. 2002. Environmental impact assessment: a tool for sustainable development? a case study of biofuelled energy plants in Sweden, Environmental Impact Assessment Review, 22: 129-144.
Connell, J.; Page. S. & Bentley, T. 2009. Towards sustainable tourism planning in New Zealand: Monitoring local government planning under the Resource Management Act. Journal of Tourism management, 30: 867-877.
Diamantis, D. & Ladkin, A. 1999. The links between sustainable tourism and ecotourism: a definition and operational perspective. Journal of Tourism Studies, 10 (2 :(35-46.
Golusin, M.; Munitlak Ivanovic, O. & Teodorovic, N. 2011. The review of the achieved degree of sustainable development in South Eastern Europe-The use of linear regression method, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 15: 766-772.
Jay, S.; jones, C.; Slinn, P.; & Wood, CH. 2007. Environmental impact assessment: Retrospect and prospect, Environmental Impact Assessment Review, 27: 287-300.
Liu, J. C.; Sheldon, P. J. & Var, T. 1987. Resident perception of the environmental impact of tourism, Journal of tourism research, 14: 17-37.
Logar, I. 2010. Sustainable tourism management in Crikvenica, Croatia: An assessment of policy instruments, Journal of Tourism management, 31: 125-135.
Momtaz, S. 2002. Environmental impact assessment in Bangladesh: A critical review. Environmental Impact Assessment, 22: 163-179.
Torres-Delgado, A. & López Palomeque, F. 2012. The growth and spread of the concept of sustainable tourism: The contribution of institutional initiatives to tourism policy, Journal of Tourism management perspectives, 4: 1-10.
World Bank, 1997. World Development Report 1997: the State in a Changing World, Oxford, Oxford University Press.
Environmental Researches
Volume 9, Issue 17
September 2018
Pages 43-54

Files

Share

How to cite

Statistics