بررسی الگوی سیاست‌های محیط‌زیستی جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین‌المللی و منطقه‌ای

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ملایر

2 دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ملایر

چکیده


همگام با جهانی شدن، موضوع محیط‌زیست نیز به عنوان یک مسأله جهانی مطرح شده است زیرا کره زمین به منزله میراثی مشترک است که در آن نه تنها انسان‌ها، بلکه همه زیستمندان حق حیات و بهره‌مندی از مواهب خدادادی را دارا هستند. ماهیت مسایل محیط‌زیستی به گونه‌ای است که مرزبندی‌های قراردادی سیاسی به هیچ عنوان در مورد آنها صادق نیست زیرا اجزای متشکله محیط‌زیست از چنان پیوستگی، پویایی و تحرکی برخوردارند که امکان کشیدن مرزهایی برای آنها هرگز میسر نیست. در خلا‌ل سال‌های گذشته و به موازات شتاب فزاینده مخاطرات جهانی محیط‌زیست، تفاهم‌نامه‌های محیط‌زیستی متعددی در سطح جهان منعقد شده است و بر اساس این تفاهم‌نامه‌ها بسیاری از کشورهای جهان متعهد شده‌اند تا در چارچوب این تعهدات در سیاست‌ها و برنامه‌های خود بازنگری و سیاست‌ها و برنامه‌های خود را در راستای کاهش پیامدهای سوء ناشی از فعالیت‌های انسانی و ارتقای کیفیت محیط‌زیست هدایت کنند. جمهوری اسلا‌می ‌ایران به عنوان یک عضو جامعه جهانی، تعداد زیادی از این تفاهم‌نامه‌های بین‌المللی را به امضا رسانده و نقش فعالی را در این تفاهم‌نامه‌ها ایفا کرده است. در این مطالعه به بررسی اقدامات و عملکرد جمهوری اسلامی ایران در مورد کنوانسیون‌های رامسر، تغییرات آب و هوا، کنوانسیون تهران و کنوانسیون کویت پرداخته می‌شود.
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Environmental Policies of the Islamic Republic of Iran in the International and Regional Organizations

نویسندگان [English]

  • Ameneh Nikbakhti 1
  • mir mehrdad mirsanjari 2
1 Department of Environmental Sciences, Faclty of Natural Resources and Environment, Malayer University
2 environment faculty of natural resources . malayer university
چکیده [English]

 
Along with globalization, the environment has also become a global issue as the earth is a common heritage in which not only humans, but all creatures have the right to live and enjoy the blessings of God. The nature of the environmental issues makes them transboundary as environmental components are linked and dynamic. During the last years the global environmental hazards have gained an accelerated trend, while environmental confederations have been signed in the world and many countries are committed by the relevant laws. As part of this commitment, governments are required to revise their policies and programs in order to reduce adverse impacts of human activities and improve environmental quality. Islamic Republic of Iran as a member of the international community, has signed many of these international confederations and has played an active role in this connection. In this study, the performance of the Islamic Republic of Iran is reviewed with regard to the Ramsar Convention, Climate Change Convention and Tehran and Kuwait Conventions.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iran's policies and actions
  • Regional and International Organizations
  • Environment

مراجع

برایی، ا و دریس، ع. 1389. بررسی جایگاه محیط‌زیست در ایران با تاکید بر کنوانسیون‌های محیط‌زیست دریایی.
تقوی، ل. و طیبی، س. 1391. چالش­های جهانی حقوق بین الملل محیط‌زیست: تغییرات آب و هوایی تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی.
عبدالهی، م. 1386. حمایت کیفری از محیط زیست تاملی بر بایسته های حقوق کیفری زیست محیطی. مجله علوم محیطی. 5:1.
عتابی, ف.؛ ناظمی، م., صدیقی. ا.؛ توکلی؛ ن. 1389. بررسی تعهدات و مقررات کنوانسیون تغییرات آب و هوا و ارزیابی نحوه اجرای آن در جمهوری اسلامی ایران. علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، دوره دوازدهم، شماره 2.
رمضانی‌قوام‌آبادی، م. و سنایی‌پور، س. 1392. بررسی حقوقی پایبندی ایران به تعهد استفاده معقول از دریاچه ارومیه با تاکید بر کنوانسیون رامسر. مجله مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز. دوره پنجم. شماره سوم.
سازمان حفاظت از محیط‌زیست. 1390. برنامه مدیریت جامع دریاچه ارومیه. تهران . انتشارات سازمان حفاظت از محیط زیست.
کریمی‌فرد، ش. 1392 .گزارش تفصیلی نوزدهمین همایش ملی منطقه ای انجمن متخصصان محیط‌زیست ایران. دفتر توسعه پایدار دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران گروه دریاچه ارومیه. 52ص.
کولایی، ا. و گودرزی، م. 1388.تهدیدهای محیط‌زیستی دریای مازندران و نقش کنوانسیون تهران در مقابله با آن. علوم محیطی سال هفتم. شماره اول. صص 94-69.
کیس، الکساندر، پیتر اچ سند و وینفراید لانگ. 1379. حقوق محیط زیست. ترجمه محمد حسن حبیبی. تهران. انتشارات دانشگاه تهران. 108 ص.
گزارش کارشناسی درباره: عضویت دولیت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمان‌ها و مجامع بین المللی.1383. دفتر مطالعات سیاسی، معاونت پژوهشی، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی. 157 ص.
گوند لینگ، جی دبلیو، هوسیمان، دیناشلتون. 1381.حقوق محیط‌زیست‌، ترجمه محمدحسن حبیبی. انتشارات دانشگاه تهران. 137 ص.
مجموعه قوانین و مقررات محیط‌زیست ایران، جلد دوم. 1383. ‌انتشارات سازمان حفاظت محیط‌زیست جمهوری اسلامی ایران، معاونت توسعه مدیریت و امور مجلس. دفتر حقوقی و امور مجلس.
Azin, R. 2009. Oil pollution in the Persian Gulf. 1th ed. Bosher: Boshehr University of Medical Scinces; p. 1.
Birine, P. W. 1987. Piracy: Past, Present and Future. Marine Policy; 11(3): 163-183.
Brown Lester, R. 1996. State of the World. London:World watch Institute. p. 24.
Kameyama, Y. 2004. The Future Climate Regime: A regional Comparison of Proposals. Int Environ Agreem-P; 4(4): 307-326.
Karbasi, A. 2012. The Oil Pollution of Persian Gulf .Available from: http://www. irna.ir/ news/80153281. Accessed May 29.
Konyuhov, AI. & Maleki, B. 2006.The Persian Gulf Basin: Geological history, Sedimentary Formation and Petroleum Potential. Lithol Miner Resour; 41(4): 344-361.
Parkash, Ch. & Khan, M.A. 2001.International Treaties on Trade and Global Pollution. IntRev Econ Financ; 10(4): 303-320.
Sindico. F. 2007. Climate Change: A security (Council) Issue? CCLR. Hein online. Carbon & climate L. Rev. 29.
Indala, XU, Hertwig, A. S. Th.; Pike, R.W.; Knopf, F.C.; Yaws, C.L. & Hopper, J.R. 2005. Development and integration of new processes consuming carbon dioxide in multi-plant chemical production complexes, Clean environ policy, 7 97-115.
Ziaei Bigdeli M. 2001.Public International law.15th ed. Tehran: Ganj Danesh. p. 320 (Persian).
www.ramsar.org
www.tabnak.ir
پژوهش های محیط زیست
دوره 7، شماره 13
مجله ترویجی
شهریور 1395
صفحه 51-62

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار